De diagnose kanker kan druk zetten op elke relatie. Het kan voor je ouders of verzorgers even overweldigend zijn als voor jou.Deze lijst is niet bedoeld om je bang te maken, dat is het laatste wat wij willen. Maar misschien helpt het je om te begrijpen hoe je ouders zich voelen als zij zich anders gaan gedragen.
Misschien voelen zij zich:
- Geschrokken, bang en boos
- Ongerust over jou en je broers en zussen
- Moe en snel geïrriteerd
- Afgeleid, omdat normale dingen niet zo belangrijk lijken
- Machteloos, omdat ze dit niet voor je kunnen oplossen
- Alleen, omdat hun vrienden niet precies weten wat ze kunnen doen om te helpen
- Gespannen over zaken als vrij krijgen van het werk en het betalen van de rekeningen
Terug in de tijd?
Als je kanker krijgt als je een tiener of jongere bent, kan het zijn dat je opeens meer tijd met je ouder/verzorger doorbrengt, juist op het moment dat je eraan begon te wennen dat je minder tijd met ze doorbracht. Die vrijheid opeens verliezen is voor iedereen lastig.
Misschien heb je je ouder/verzorger nodig voor emotionele ondersteuning, of voor praktische zaken zoals je naar afspraken brengen. Misschien heb je hulp nodig bij dingen die je eigenlijk liever zelf zou doen, bijvoorbeeld aankleden of douchen. Door al deze veranderingen voel je je mogelijk gefrustreerd en als klein kind behandeld, of zelfs een beetje beschaamd. Het kan voelen alsof je terug gaat in de tijd en misschien vind je wel dat je ouders/verzorgers overbezorgd zijn, zeuren, of je behandelen als een kind.
Maar als ze over beschermend zijn, zijn ze waarschijnlijk alleen maar overbezorgd. Het is wel een goed idee om ze te laten weten hoe je je voelt.
Misschien heb je je ouder/verzorger nodig voor emotionele ondersteuning, of voor praktische zaken zoals je naar afspraken brengen. Misschien heb je hulp nodig bij dingen die je eigenlijk liever zelf zou doen, bijvoorbeeld aankleden of douchen. Door al deze veranderingen voel je je mogelijk gefrustreerd en als klein kind behandeld, of zelfs een beetje beschaamd. Het kan voelen alsof je terug gaat in de tijd en misschien vind je wel dat je ouders/verzorgers overbezorgd zijn, zeuren, of je behandelen als een kind.
Maar als ze over beschermend zijn, zijn ze waarschijnlijk alleen maar overbezorgd. Het is wel een goed idee om ze te laten weten hoe je je voelt.
De touwtjes in handen nemen
Zelfs als je je af en toe te moe voelt om iets zelf te doen, kan het heel belangrijk zijn om te proberen onafhankelijk te blijven en mee te blijven praten over die beslissingen die van invloed op je zijn. Je ouders en verzorgers denken misschien dat zij het beste weten wat goed voor je is, maar het is goed om zelf ook betrokken blijven; door te lezen over je kanker en je behandeling heb je er misschien meer vertrouwen in om voor jezelf op te komen.
Als je vindt dat er niet naar je geluisterd wordt, probeer dan rustig met je ouders/verzorgers te praten over wat je graag wilt dat ze doen.
Je kunt bijvoorbeeld vragen:
• Of je alleen naar afspraken kunt gaan (of juist samen)
• Of je kunt blijven doen wat je leuk vindt
• Of je ze kunt bellen als dat nodig is in plaats van dat ze de hele dag bij je zijn
• Of ze je even met rust willen laten als je daar behoefte aan hebt
Als je vindt dat er niet naar je geluisterd wordt, probeer dan rustig met je ouders/verzorgers te praten over wat je graag wilt dat ze doen.
Je kunt bijvoorbeeld vragen:
• Of je alleen naar afspraken kunt gaan (of juist samen)
• Of je kunt blijven doen wat je leuk vindt
• Of je ze kunt bellen als dat nodig is in plaats van dat ze de hele dag bij je zijn
• Of ze je even met rust willen laten als je daar behoefte aan hebt
Emoties
Soms wil je je ouders/verzorgers misschien helemaal niet vertellen dat je bang, somber of gestrest bent, of dat je even een knuffel nodig hebt. Misschien ben je wel bang dat zij zich daardoor nog meer zorgen gaan maken. Maar als je alles opkropt, ben jij meestal degene die zich alleen voelt of op het punt staat in woede uit te barsten. Of misschien wel allebei.
Als er bij jullie in het gezin niet vaak over emoties wordt gepraat, kan het helpen om iets te schrijven op een van de kaarten achterin de tienergids. Leg dat kaartje dan ergens neer waar je ouders of verzorgers het kunnen vinden. Dan weten ze hoe je je voelt, zonder dat je je ongemakkelijk voelt of naar de juiste woorden moet zoeken.
Veel gezinnen vinden ondersteuning krijgen van iemand van buiten het gezin heel fijn. De psychologen, maatschappelijk werkers en anderen uit je zorgteam begrijpen heel goed wat de impact van kanker kan zijn. Zij kunnen jou en je gezin helpen om eerlijk te zijn over jullie gevoelens. Jullie proberen allemaal op je eigen manier om te gaan met de situatie. Door daar eerlijk over te praten, voel je je vaak een stuk beter. Hier vind je meer informatie over organisaties die ondersteuning bieden als je kanker hebt.
Als er bij jullie in het gezin niet vaak over emoties wordt gepraat, kan het helpen om iets te schrijven op een van de kaarten achterin de tienergids. Leg dat kaartje dan ergens neer waar je ouders of verzorgers het kunnen vinden. Dan weten ze hoe je je voelt, zonder dat je je ongemakkelijk voelt of naar de juiste woorden moet zoeken.
Veel gezinnen vinden ondersteuning krijgen van iemand van buiten het gezin heel fijn. De psychologen, maatschappelijk werkers en anderen uit je zorgteam begrijpen heel goed wat de impact van kanker kan zijn. Zij kunnen jou en je gezin helpen om eerlijk te zijn over jullie gevoelens. Jullie proberen allemaal op je eigen manier om te gaan met de situatie. Door daar eerlijk over te praten, voel je je vaak een stuk beter. Hier vind je meer informatie over organisaties die ondersteuning bieden als je kanker hebt.